Ayrılık yürek kanatmadan tükenmez
Beklemenin ne demek olduğunu öğrenmiş bulunuyorum. Daha fazla talim yapmak anlamsız! Biliyorum artık, hasret üzerine bin yıllardır neden şiirler söylendiğini. Ve neden ençok,'Özledim'denildiğindeinsanınürperdiğini. Gerçekten anladım, insanın hangi andan sonra şair kesildiğini. Bütün bunları sana söylemek mümkün olsaydı, hasret olmazdı. Sen her zaman olduğu gibi; yüzüme bakmadan dinler, çocukluğuma verir geçerdin. Ben de sana fazla hissettirmeden, içimdensessizcekorkarbeklerdim. Nihayetinde bütün bunların sonunda; hasret, özlem ya da ayrılık olmazdı. Bir süre içim içime sığmadan beklerdim o kadar. Şimdi korku dolu bekleyişlerimi, nasıl özlediğimi bilemezsin. İnsanın affedileceğini bilerek kaygılanması, kaygıdan sayılmıyormuş. Gelmekkaydıyla,kısagidişlerinverdiğiacılarıdüşünüyorum,yüzümühüzündolutebessümlerkaplıyor. Ağlamak mı, gülmek mi belli olmayan gerginlikler doluyor iki yanağımın arasına. Böyle durumlarda neden üzüldüğünü anlayamıyor insan. Başına sonsuz bekleyişlerin musallat olacağını bilmeden, hüzündenilendelişmenduyguyutamolarakoturtamıyoryüreğinde. Aklı, 'aklaziyan' diye başlayan bütün cümleleri, nerelerde kullanacağını bitamam anlayamıyor. Gelmemek üzere gidişin, beklemeküzerinebütünfikirlerimideğiştirdi. Bir dakika yerinde duramayan ben, saatlerce pencere kenarında donakalıyorum. Yokluğuna tanık olan her günü, bir sonraki gün gelirsin diye savuşturmakla meşgulüm. Olup bitenden; 'Dönmeyeceğianlaşılıyor' diyor aklım! Aklıma şaşıyorum. Aşk,durupdururkenakılcıdavranmakdeğilmiş, anlıyorum. Bir an yüreğimde kocaman bir umut oluşuyor. Aşk; ayrılığı da, hasreti de, özlemi de yener! Bütün bunları sabredilesi olmayan; 'beklemek' anlatabildiğine göre bana, senin farkın ne? Senin de yüreğinde aynı garip yalnızlığı hissettiğini anladığımda, içim rahatlıyor. Artıkyaben,seninkadargüçlüyüm,yadasen,benimkadarçaresiz. Hâlâ kaygı dolu olsa da, kocaman bir tebessüm aklımı atlayarak, yüreğimden suratıma doğru akıveriyor. Beklemeninberbatbirşeyolmadığınıanlıyorum, ne kadar süreceği bilinmese de. Bir şey daha anlıyorum, yürek dolusu arzuyla bekleyebildiğinde insan ve beklediğini 'yaşamınınanlamı' diyebilecek kadar güçlü tutabildiğinde ruhunda, hasret eriyip gider, böylesi güçlü bir beklemenin karşısında. Hasret,aşkınkarşısındanekadarzavallıkalıyor. Beklemek, aşkın sihirli tılsımlarıyla efsunlanmaya görsün, sonsuz olmak gücünü yitiriyor. Şimdi bana düşen sabır zamanları; senin gelmenle nihayet bulmayı bekliyor. Gelki,beklemeyisonsuzolmaktançıkarıpöldürebilelim. Doğrusu yine yanımda olmanı bekliyorum, seninle sonu ayrılık olmayan, küçük kavgalarımızın tadına varabilmek için. Senin de yüreğimin içindeki yerini özlediğini biliyorum! Dahafazlakanatmadantahtını,gel.Hasret,sinsiceaşkıntuzağadüşmesinibekliyor. Bütün bunları, yürek dağlayıcı bir acıyla anlayabildiğime göre ben, sana ne oluyor?