Pek yakında...
Kurduğum cümlelerin ağzına biber sürüyorum artık. İzini sürmüyorum tek kişilik ordu hayalimin. Bir deniz kıyısı yalnızlığındayım kaç zamandır. Hepimizin eski sevgilisi militan ruh! Kardeşliğin kıyılarını döven politika dalgalarını izlerken, bir aşkı terk edip gitmiş gibiyim. Kendime suskun, hayata kırgın.
***
Muammer Hacıoğlu'nun Kürt Nedim şiirini okuyorum iki gündür. Kürt Ali türküsünü dinliyorum. Çocukluğumun inşaatlarında çalışan Kürt delikanlılara, "Su içer misin abi?" diye soruyorum, onlar istemeden getiriyorum suyu. Sabah kahvaltısını Kürt böreğiyle yapıyorum. Çocukluğumdan kalan kaçak tütünlerle sarıyorum, dizimdeki yaraları. Kürt inadı tutuyor, acılarıyla akran olduğum arkadaşlarımın. Kırıyorum inatlarını, onlar beni kırmıyor.
***
Çocukluğumuzda "orada bir köy vardı uzakta", gitmediğimiz için bizim köylerimiz olmaktan çıktı mı? Kardeşlik rayından çıktı da düşmanlık ayyuka mı çıktı? Eski günleri özlemekten başka yolumuz yok mu bizim? Kampanalar neye çalıyor şimdi? 12 Eylül ödeşmesine mi?
***
Bizler Avrupa ve Amerika'nın soysuz politikasına yenilecek insanlar değildik. Yenildik. Yüreklerimizi tutuşturdular. Yakında silahları da tutuşturacaklar ellerimize. Koruyalım diye kendimizi... Birbirimizden...
Servisi 
