Kara günler
Kara günler yaşıyoruz. Annelerçocuklarınıçöptenekelerinebırakıyor. Babalar, baba olduklarına inanmak için DNA testlerinin sonuçlarını bekliyor. Çocuklar trafik ışıklarının önünde mendil satıp, araba camı siliyor. İhtiyarlar, evlatlarının kendilerine hiç uğramadıklarından şikayet ediyor. Kara günler yaşıyoruz. Şairin "güneşligüzelgünlergörme" düşü çok uzağımızda. Kanlı günler yaşıyoruz. Delikanlıları askere, ölüme siper kurmaları için gönderiyoruz. Serseri değil artık mayınlar, çakaralmazdeğiltabancalar. Pusular öldüresiye kuruluyor, kalleşlik şaşırtıcı olmaktan çıkmış. Sokakta alışveriş yapmak hiç bu kadar tehlikeli olmamış. Otobüs duraklarında bekleyenlere "sondurakkaratoprak" sözü hiç bu kadar inandırıcı gelmemiş. Kanlı günler yaşıyoruz. İçimiz bulanıyor, kederkusuyoruz. Aşk ihaneti selamlıyor. Gurbete gideni beklemiyor sevgililer. Başlıkparasıyerini,mahkemetakdirlinafakalarabırakmış. 'Aşk', aşk olarak anılmaktan utanır olmuş. Şehvetle kirlenen bütün aşkların sonu bilinir olmuş. Yüzleri kararmış aşıkların, ihanetin gölgesi düşmüş ruhlarına. Soluksuz günler yaşıyoruz. Nefesimizikesmişacınınkeskinefsunu. Güvenimiz de olmasa kendimize, kendimizi de insan saymasak hepten tüketmiş olacağız insanlıktan umudumuzu.