Aşkın finali
Maçın en kötü adamı Deivid.. Ama altın vuruşla, şampiyonluğu ilan eden de Deivid. Fenerbahçe, yarasını Bursaspor'a sardırmak gibi bir teselliyi reddedip, kendi alın teriyle şampiyonluğunu ilan ederken, İzmir'de muhteşem bir tablo bıraktı.
***
Trabzonspor bir zırhla çıkmıştı Fenerbahçe'nin karşısına. Kendi gücünün dışında bir takviye almış gibiydi de, sağdan Gökdeniz'in ortasına, kaleci Serdar da davetkar bakınca şok bir gol geldi. Ama Tuncay bir dakika sonra harika bir ödeştirme yaptı, goldeki hatasını da örtbas ederek. Tuncay gecenin oksijen deposuydu yine.
***
Fenerbahçe'nin sol yanı, Trabzon'un bereketli sağ yanıydı ilk dakikalarda. Trabzonspor orta alanı kalabalık tutarken, Gökdeniz'in çabukluğu, iki kanatta tehlike işaretiydi. F.Bahçe'nin ağırdan alan anlayışına, bir yanım "sabrınişçiliği" dedi, öte yanım "stres!". Trabzonspor, Fenerbahçe kadar cömert değildi, gol pozisyonu harcamakta ve ölü pozisyonda canlı bir gol geldi.
***
İkinci yarıda, "Şampiyonluk dualarıyla" dirilen ölüler gibiydi Fenerbahçeli futbolcular. Maçın 74. dakikasında Semih'e yapılan penaltı, Alex'in ertelenmiş bir şampiyonluk biletinden başka bir şey değildi. Ve Deivid'in golü geldi...
***
Şampiyonluk, bilmem kaç milyon kişiliktir aşktır. OaşkınadıdaFenerbahçe'dir... Analarının ak sütü gibi helaldir. Helal olsun!
Servisi 
