Biri emir verdi
Her sabah kollarına koştuğumuz bir hayatımız vardı. Kilitsiz kapılar. Yoksulluğun harikalar diyarındaki çocuklar. O zamanlar insanlık vardı, çeşmelerden akan sularımız. Altın dolu vagonlar gibiydi yürekler. "Erkekliköldümüabiler" derdi ağabeyler, imdada koşardı. Ömrü uzundu aşkların, nefretin kısa... Sonra onlar geldiler, belediyeleri talan ettiler. Yediler, yediler, yediler. Tıka basa...
***
Analarımız vardı, cennet yüzlü bakarlardı pencerelerden. Şehirler ıhlamur kokardı. Biri haksızlık yapsa kıyamet kopardı. Mini etek giyerdi kızlar, kimse kimsenin arkasından bakmazdı. Renginden uzaklaşmamıştı ülkemiz. Adalet kişiye özel hale getirilmemişti. Sonra onlar geldiler. Vurdular, vurdular, vurdular. Hakka, hukuka, kadınlara, çocuklara vurdular...
***
Yasak bir pankart gibi bakardı gençler, Amerika'ya meydan okurlardı. Şeker karaborsadaydı da insanlık tavana vururdu. KeşanlıAliDestanı için tiyatroya giderdi insanlar. Karanlıklar gözlere aşılanmamıştı. İrtica heykelini dikmemişti sokaklara, din özgürlüğü köleleştirilmemişti henüz. Sonra onlar geldiler. Sövdüler, sövdüler, sövdüler. En çok da Atatürk ilkelerine, Cumhuriyet'e ve bayrağımıza...
***
O zaman lambalı radyolarımız vardı. Ne bozuksa memlekette, gazeteler onu yazardı. İktidara sırnaşmak ne kelime... Baş düşmanımızdı suskunluk. Türk-Kürt-Ermeni diye bir ayrım yoktu, birbirine düşürülmemişti ülkemiz. Yalanlar gerçek oldu. Sonra onlar geldiler. Yaktılar, yıktılar, söktüler... En çok da kutsal değerlerimizi...
***
Sevdanın anayurdu, sevgisizliği buyurdu. Zalimler, zalimleri doyurdu. Şimdi berbat bir talan iklimindeyiz! Biri emir verdi sanki... "Yakın,yıkın" diye bu yurdu!