Fenerbahçe'de efsaneler bitmez
Futbola Ankara'da başladım. Fenerbahçe maça geldiği zaman stadın önünde çocukluğumun kahramanı Cemil ağabeyden imza almak için bekler dururdum. En sonunda bir gün otobüsün peşinden koştururken arabayı durdurdum ve bu emelime nail oldum. O imzayı hala saklarım. Sene 1976 veya 1977'diydi. 1979'da Fenerbahçe'ye transfer olduğumda rüyada gibiydim. Düşünebiliyor musunuz, daha iki yıl önce peşinden koşturduğum, ilahım olan CemilTuran ile Sarı-Lacivertli forma altında buluşuyorsunuz. Hakikaten rüya gibi. Daha sonra Cemil ağabey jübilede formasını vererek beni veliahtı ilan etmişti. Onu mahçup etmeden biz de bayrağı Rıdvanlar'a devrettik. Sonsuza kadar böyle gidecek. HalitKıvanç ağabey FBTV için 100.Yıl'la ilgili bir program hazırlıyor. Dün bu anımı bu programda anlattım. Halit ağabeyin gözleri doldu. O da başka Fenerbahçeli efsane. Zaten Fenerbahçe'de efsaneler biter mi? 100.Yıl çok güzel geçecek gibi gözüküyor.
Servisi 
