Kardeşim portremi yazmış Kızkardeşim Gökçe benim gibi gazeteci ya da yazardeğil ama okul hayatında çok güzelmakaleler kaleme almıştı. Geçen gün eskidefterleri karıştırırken Gökçe'nin birdersiiçin benim portremi yazdığını gördüm. Okuduklarım beni hem güldürdü hem de düşündürdü. İnsanın kendisi hakkında yazılan birşeyi okuması inanın çok garipbirduygu. Üstelik aynı evde yaşadığım bizzatkardeşimdenportremiöğrenmek... İşte o yazıdan bir alıntı: " Kömür saçları, zeytin gözleriyle küçükbirçocuk gibidir benim ablam... Her zaman olduğu gibi istekleriniherkeseyaptırmakta hiç zorluk çekmiyor. Çocuksutavırlarıyla insanlara istediklerini kolayca yaptıracak türden bir insandır Ece. Hırslıkişiliği sayesinde istediklerini elde etmede çoğunlukla başarılı olmuştur. Her yeni başarısı da bir sonrakine ulaşması için motivasyonu olur. Bundan dört sene önceydi. Ece liseyi bitirmeden üniversiteyi yurtdışındaokumayakarar vermişti kendi kendine. Neresiolduğu önemli değildi; önemli olan yeterince özgürolabileceği ve yeniinsanlarla tanışabileceği bir ortam yaratmaktı kendine. Nitekim çok geçmeden bu istediğini de elde etmeyi başarmıştı Ece. Belçika'da bir sene okuduktan sonra bu ülkeden sıkıldığını ve eğitiminin geri kalan kısmına İspanya'da devam etmek istediğini bildirdi aile halkına. Bildirdi bildirmesine ama, o çoktan İspanya'daki okula kaydını yaptırmıştı. İspanya'da da rahat edemedi ve son iki senesini İtalya'da okumaya karar verdi ve okudu da. Değişikliğiçokseven, daha da doğrusu değişikliksiz yaşayamayan Ece, okul konusunda da değişikliğeolandüşkünlüğünü bir kez daha kanıtlamıştı..." Hani katılmıyor da değilim ama bundan 8-9yılönceki üniversite yıllarımı böyle yüzümevurması hoş değil. Üstelik ben kendimi hiççocuksutavırlı hatırlamıyorum. Hakikaten değişikliğisevdiğim için aynı ülkede, tekbirokuldaokumaktansıkılmıştım. Ne yaptım ettim kendikararlarımı uyguladım, evet. Yıllar sonra eski halimi hatırlamak ilginç geldi bana. Ne de olsa artık büyüdük, olgunlaştık. İçimizdeki çocuk zaman zaman büyümese de o tavırları geçtik artık...
Servisi 
Kızkardeşim Gökçe benim gibi gazeteci ya da yazar değil ama okul hayatında çok güzel makaleler kaleme almıştı. Geçen gün eski defterleri karıştırırken Gökçe'nin bir dersi için benim portremi yazdığını gördüm. Okuduklarım beni hem güldürdü hem de düşündürdü. İnsanın kendisi hakkında yazılan birşeyi okuması inanın çok garip bir duygu.
