Ben hala bekarım
Şişli Terakki Lisesi'nde okulun en popüler kızlarıydık. Dördümüz (Ece, Nurçin, Beliz, Beyza) dolaşırdık. İlgi çekerdik, üstelik derslerinde başarılı öğrencilerdik. 1995 yılındamezun olduk. Aradan yıllar geçti. Geçen akşam bir araya geldik. Dört kızın üçü evli, ikisi çocuklu. Bendeniz Ece, bekar. Lisede koridorlarda dolaştığım, sınıfta sıramı paylaştığım arkadaşlarımı yıllar sonra bebeklerine mama yedirirken görmek beni biraz sarstı. Uzun uzun sessizce onları seyrettim. Sahne bana uzak geldi. Evlenmek, aileye karışmak, çocuk doğurmak, ve sonra o çocuğu hayatın merkezine koymak. Hepsi hayattan güzel kesitler... "Hadi Ece sıra sende ama" laflarına kulak asmıyorum artık. Çevrenin baskısıyla zoraki bir hayat kurmak istemiyorum. Kısmetse zaten olur. Herkes kendi alanında mutlu, mesut. Birer anne olmuş güzel lisearkadaşlarımı seyretmek elbette hoşuma gitti. Ama sohbetler ister istemez farklılaşmış... Ben de kelime dağarcığıma yeni bilgiler katarak yanlarından ayrıldım. Tatlı bebeklerinin resimleriyle...