1. ayımız
Onunla gözlerimiz ilk birleştiğinde ileride bizi nelerin beklediğini bilemezdik. Masumane, sıradan bir bakıştı. Bizim arkadaş grubundan tanıdıkları olunca o da bize dahil oldu. Bir bakmışız ki, gözlerini birbirinden ayırmadan konuşan sadece ikimiziz. Saatlerce konuştuk... İçi gülen gözlerimizle de çok şey anlattık. Ve tanıştığımız ilk gece birlikte olduk. Rüya gibiydi, uzun zamandır böyle iyi hissetmemiştik. Sabah olduğunda ayrılmak zorundaydık. Soru işaretleriyle ayrıldık. Elimizde kağıda karaladığımız telefon numaralarıyla... Daha bir kaç saat geçmemişti ki ilk mesaj sesi duyuldu. Zaten bir kere başladı mı bunu, durduramazsınız. Günlerce mesajlaştık, saatlerce telefonda konuştuk, ne yapıp edip birbirimizi on dakika için bile olsa hergün gördük. Her zaman birlikte olup sarılarak uyuyamadık. Engeller vardı. Ama engeller bizi üzmedi. Birbirimize daha da bağlandık. Her geçen gün sevgimiz daha da arttı. Birbirimizi tutkuyla hep düşledik. Aşk zaten almış başını gidiyordu. Bu denli güçlü bir aşk, birinci ayını doldurdu. Bunları sana neden mi anlattım? İçimi birine dökmem, kalbime sığdıramadığım duygularımı açmam gerekiyordu da ondan. Birinci ayımızı bile elele, dizdize, başbaşa kutlayamıyoruz. Hani belki bu satırları okur da bununla teselli buluruz. Bu güzel hediyeyi ilk ayımıza verdiğin için çok teşekkür ederim. H Adını vermeyeceğim bir kadın okuyucum özelini benimle paylaştı. Ben de o ve aşk yaşadığı erkeğe bu yazıyı birinci ay hediyesi olarak veriyorum. Aşk dolu nice aylara...