Çocuklar ve oyun
Oyun, çocuğun gelişimi için esastır; anne-baba için de çocukla iletişim kurmanın ve onun dünyasını paylaşmanın en doğal yoludur. Oyun, çocuğun özgürlüğüdür.
Çocuğun fiziksel, bilişsel, duygusal ve sosyal gelişimini kolaylaştırır; dil gelişimine önemli katkı sağlar. Oyun belli bir amaca yönelik olabilir veya olmayabilir. Kurallı ya da kuralsız gerçekleşebilir.
Ancak, ne olursa olsun çocuğun hoşlanarak katıldığı bir etkinliktir. Çocuk oynadıkça duyguları keskinleşir, becerileri artar, duyduklarını, gördüklerini deneyip öğrendiklerini pekiştirir. Çocukların en doğal öğrenme ortamıdır oyun. Kuralları kendileri koyar, kendileri bozarlar.
Fiziksel gelişim bakımından; oyun, kasları güçlendirir, kas gelişimini destekler. Atlama, koşma ve tırmanma gibi fiziksel güç gerektiren oyunlar sadece kas gelişimini desteklemekle kalmaz, aynı zamanda vücudun solunum, sindirim, boşaltım gibi sistemlerinin de düzenli çalışmasını sağlar. Oyunla çocuk çevreyi ve doğayı tanır.
Dil gelişimi açısından; oyun süreci ifade edici dil gelişimine yardımcı olur. Çocuk yeni sözcükler kazanır, anlama yeteneği gelişir. Duygu ve düşüncelerini söze dökebilir, problem çözer, önerilerde bulunur.
Bilişsel gelişim yönünden; büyüklük, şekil, renk, boyut, ağırlık, zaman ve canlı-cansız kavramlarını öğrenir.
Sosyal gelişim alanını da çocuğu olumlu destekler. Kişilik gelişimi, rol benimseme, cinsel kimlik kazanma gibi kavramların yerleşmesini sağlar. Çocuk, oyunla birlikte iletişim kurmayı, gözlem yapmayı, toplum kurallarını, sevgi, saygı, koruma, başkalarının haklarına saygı ve eşitlik gibi değerleri öğrenir.
Duygusal gelişim bakımından ise; mutluluk, acı, öfke, korku, sevgi, ölüm gibi duyguları fark eder. Duyguları gözlemleme, bunları ifade etme ve duygulara verilen tepkileri ayırt etme deneyimi kazanır. Çocuğun özgüveni artar.
Çocuklar, aile bireyleri ile olan çatışma veya sevgi paylaşımlarını, ruhsal sıkıntılarını oyuna yansıtarak da rahatlar.
|
