Bayram tebriği
Ramazan ayını geride bıraktık. Özellikle bu ayda vecibelerini yerine getirenlerin bayramı, farklı olur. Onlar, bayramın tadını daha güzel çıkartırlar. Herkese huzurlu ve mutlu günler dilerken, bir bayram hikâyesini okurlarıma hediye ediyorum.
***
Küçük kız ağlayarak uyudu o gece. Yarın, bayramdı. Ve arkadaşlarına gösterecek bir bayramlığı yoktu. Alamamıştı ki annesi. Gizli gizli ağlamıştı hep. Gözyaşlarını geceye biriktirmişti. Annesi üzülmemeliydi. Ya üzülüp de, o da babası gibi ölüverirse kim bakardı ona. Bu babasız geçireceği ikinci bayram olacaktı. Çocuk yüreğiyle, bayramlığı olmasıyla babasının hayatta olmasının kıyaslamasını yapıyordu :"Keşkebabamölmeseydi.Ooluncazatenbayramlığımolurdu" diyordu cüssesinden büyük mantığı. Gece babasını gördü rüyasında. Rengarenk elbiseler almıştı ona. En çok istediği ayakkabıları geçirip ayağına, babasıyla kırbayır koşturup durmuştu. Babası onu kucağına alıp sımsıkı sarılmıştı. Öpüvermişti yanaklarından hasretle. Sabah annesi sevgiyle ama, bir o kadar da çekinerek uyandırdı küçük, sevimli hassas kızını. Önceden yaptığı gibi "Bugünbayramkızım,haydikalkbakalım" diyememişti ama, sevgiyle bir öpücük kondurmuştu yanağına. Küçük kız uyandığında mutlulukla sarıldı annesinin boynuna. Annesi "Azsonrabayramlığıolmadığınıhatırlayacakveotatlıgülüşkaybolacak" diye endişe duydu bir an. Ama küçük kız kendinden beklenmeyen bir olgunlukla yüzündeki gülümsemeyi eksik etmeden şöyle dedi: "Bugünbayramanneciğim.Allahbanabugeceengüzelhediyeyigönderdi.Babamı...Bayramlıkalamadımdiyedeüzülme.Çünküben,babamınaldığıbayramlıklarımıbütünçocuklardanöncegiydim."
