Günler kuşlara benziyorsa Pazarlar serçedir. Telaşlı, ürkek, sekerek devinir saatler.
Hele de İstanbul'daysan, hele de yağmur yağıyorsa off. Bir roman kahramanı sanman için kendini, hayallerin çoktan hazırdır.
Diyelim öğlen karanlığıdır zamanlardan.
Ucuz şemsiyeler, sokak façalarında çiçek bozuğu gibi yayılıdır.
Kulplarında er eli, hanım eli, çocuk eli.
Gökyüzü yaş döktükçe, akar kentin rimeli.
İçini uzun soluklarla doldurursun.
Ciğerlerine havanın suç ortağı kirleri de sızar kahpe Bizans'ın.

KAN POSALARI
Şişhaneye yağmur yağarken piyadeysen mesela, ayaklarının arasından sürüklenir dün gecenin çöpleri.
Bir orospunun törpü tozu yalan sevişmeleri tıkanır rögar kapaklarına.
Bitirim Tophane delikanlısının hançer yemiş sırtından düşen kan posaları birikir.
Gece şoförlerinin Müslüm dinlemiş kulak paslarıyla dolar asfalt. Lise dengi, kafa dengi gençlerin denkleşmiş harçlık biraları, sulu, katışık, köpüksüz seyran eder.
Ellerini koyacak cepler reddeder sıcak vermeyi. Kuşkulu sezişlerle yürürsün ara yolları. Tekinsizlikten korka öle geçersin Darbahçe Sokağı'nı.

O SENİN
Şu kadın. Hani şu Bankalar Caddesi- Okçu Musa Apartmanı- Kat 2 penceresinde.
Hani kurumuş sardunya saksılarının ardında, solgun küt saçlarıyla gölgelenen.
İlk sevdiğine benzetirsin onu. Kel alaka halbuki.
Bu sarışın, o esmer.
Bu kimin?
O, senin.
Tünel'e varınca koparsın gergin tellerinden.
Boşalan yaydan fırlamış oklar gibi düşler saplanır niyetlerine.
Kalabalık içinden usta manevralar yapar aklın, gider gitar satan o dükkana teyellenir.
Başını kaldırıp göklere sığınırsın.
Eskimiş Fransız binalarına takılır ümitlerin.
Düdük çalar, tramvay kalkar, silkinir hımbıl düşüncen.
Uyanırsın.

SAVCI
Sahi ne manası var bugünün?
40 yıl önce mesela ne olmuştu?
"Bugünü bilmem" der içindeki sen.
"Ama yarın. Yarın fena, çok fena."
Düşsel bir savcı sorgular:
- Ne vardı 40 yıl önce dün?
- Dün değil sayın savcım. Bugünün 40 yıl öncesineydi çektiğim of.
Sonra atlarına binmiş rüzgar adamlar gibi geçer gözünün önünden.
Hiçbir yerden gelmeyen sesi duyarsın kafatasında.
Yankılanır "Yankee go home" haykırışları.
"Altıncı Filo sayın savcım. Gelmişti. İstememişlerdi. Gitsin, terk etsin istemişlerdi. 'Defol' diyorlardı sularımızdan. 'Toprağımızdan, havamızdan, hayatımızdan defol' diyorlardı.
Böyle diyenler yürüdü, böyle diyenlerden, yürüyenlerden 2'si öldürüldü."

DEMEK Kİ
Daha o zamandan demek ki, Kanlı Pazar'ın çirkin portreleri düştü eyvahlı galerimize.
Boş çerçeveli resimler gibi asılı kaldık hayata. Ebed ve edep ötesi bir sızıdır 40 yıldır. Muamması çözülmemiş, ifşası ertelenmiş ayıbımızdır.
Ahhh ah!..
Günler kuşlara benzeseydi eğer, Pazarları serçe kuşu sayardım.
Hele de yağmurda, hele de İstanbul'da hele de Şişhane yokuşunda ve meydanlarda.
Ve bir mısra şiirin ağa babasından kulak ucunda:
"Serçe gibisin kardeşim. Serçenin telaşı içindesin
Yürürsün yağmurda kurak kurak.
Öfken köpürür.
Yağmurdan öfken bile ıslanır."