* Merhaba Jale Abla ben 14 yaşında, genç bir kızım. Jale Abla, ailem beni hiç anlamıyor. Onlara çok kızıyorum. Özellikle anneme! Bazen beni sevmediğini bile düşünüyorum. Ne giysem eleştiriyor. Yaşıtlarımdan biraz daha büyük gösteriyorum ve gösterişliyim diye bunları yaşamak zorunda mıyım? Babam bu konuda daha anlayışlı.
Benden 5 yaş büyük bir ağabeyim var. Onunla da hiç anlaşamıyorum. Ama ona nedense kimse karışamıyor. Lütfen söyle Jale Abla, ben sadece kız olduğum için bunları yaşamak zorunda mıyım? 2 yıldır devam eden bir birlikteliğim var. Kendisi benden 12 yaş büyük ama çok seviyorum. Eğer ailem bana baskı uygularsa onun yanına kaçmayı bile düşünebilirim. Bana kızdığını biliyorum ama genç bir kızım ve kimsenin anlamaması beni çok kırıyor. Senin önerilerini saygım var ama lütfen biraz da benim yönümden bak Jale Abla. (Adı saklı)

Sevgili kızım, eğer benim önerilerime biraz saygın varsa, lütfen kulak ver! En başta aileni anlaman için anne olman gerekmez ama saygı duymalı ve ne olursa olsun onu dinlemelisin. Yaşının vermiş olduğu asiliği anlıyorum ama sen çok ileri gitmişsin. Her şeyin bir yaşı var. Üstelik yaşın bir birliktelik yaşamak için çok küçük. Senden yaşça büyük erkek arkadaşınla da bu beraberliği de bitirirsen çok iyi edersin. Hata üstüne hata yapıyorsun. Bu kafayla gidersen inan seni ben değil, kimse kurtaramaz. Lütfen sevgili kızım, beni biraz anlamaya çalış! Yanlışların beni de çok üzüyor. Şimdi kırgınlıkların daha da büyümeden ailenin sözünden çıkma oldu mu? Sevgiler