"Sevgili Jale Hanım, ben 39 yaşında 2 çocuk annesi bir kadınım. İkinci bebeğimi yeni dünyaya getirdim ve bu yüzden çok zorluk yaşıyorum. Rahata alışmışken bu yorucu tempo beni bunalıma itti. Bazen bebeğimi bile incitiyorum. Sonra da üzülüyorum. Beni kimse beni anlamıyor, eşim bile. Çünkü cinsel hayatımız kalmadığı için bana baskı uyguluyor. Onunla da çok tartışıyorum. Bu durum da beni üzüyor. Ona karşı bir şey hissetmiyorum. Neden böyle oldum bilmiyorum. Bu yaşadığım bir depresyon mu? Sizden bir cevap bekliyorum."
Rumuz: Anne

Sevgili okurum, yeni doğum yapmış annelerin yaşadığı zorlukları yaşıyorsun. Geçici olan bu durum karşısında ya yardım almalı ya da güçlü olup, biraz sabretmelisin. Eşinin de bu zaman içinde seni anlayışla karşılamasını umut ederim. Üzülme, zaman içinde bu tempoya ayak uyduracak ve tüm sıkıntıların sona erecek. Bu durumun geçici olduğunu kabul et ve ayakta durmaya gayret et! Eşinin de seni anlaması için ona karşı kavga etmeden daha yumuşak bir dille, sıkıntını anlat. Birbirinize karşı açık olun. Bu yuvanın temeli sizsiniz. Mutlu bir yuva için özveri şart.