"Selam, Jale Hanım, 2 çocuk annesi bir kadınım. 10 yıldır eşimle ve içkisiyle mücadele ediyorum. Son zamanlarda kavgalarımız öyle arttı ki; ne evde ne de çocuklarda huzur kaldı. Evliliğimizi kurtarmak adına, birlikte terapi bile aldık ama eşim terapiyi bıraktı. Çünkü kendisi çok sorunlu. Ben de bıçak kemiğe dayandı dedim ve ona boşanma davası açtım. Bunu hissetti ve son 1 haftadır ağzına içki koymuyor. Bağırıp, dövdüğü çocuklarına karşı bile son derece iyi davranıyor. Ama ben biliyorum ki, bu benim kocam değil. Vicdanımı huzursuz etmek için mi böyle davranıyor? Davadan vazgeçmek istemiyorum ama kafam da çok karışık. Bana bir fikir verin lütfen... Teşekkürler..."
Rumuz: N.

Sevgili kardeşim, yaşadığın çileleri anlıyorum ve yuvanı kurtarmak adına verdiğin mücadelenin de farkındayım. Eşini senden iyi kimse tanıyamaz. Tahminlerinde belki yanılmıyorsun ama ona son bir fırsat daha vermekle bir şey kaybetmezsin. Çünkü bu yuvayı kurtarmak için büyük bir çaba sarf ettiği ortada... Dediğim gibi, kendi kararını zaten vermiş ve dava açmışsın ama bu her şeyin sonu değil. Boşanmaya odaklanmadan her şeyi biraz daha zamana bırak. Yuvanda bundan sonra bol huzur dilerim.