Okumayı biliyorsunuz... Peki ya yazmayı? Bir bayramı daha geride bırakırken cep telefonlarınızın mesaj kutusu farklı kişilerden gelen aynı bayram kutlamalarıyla doldu... Her kandil, bayram ve yılbaşı günlerinde topluca atılan birbirinin aynı olan mesaj metinleri, aslında düşünceleri yazılı ifade etmekten ne kadar uzak olduğumuzu gösteriyor. Hal böyle olunca en basit yazılı metinler bile artık işin uzmanlarına; yazarlara havale edildi. G Yayın Grubu'nun yazar ve editörleri sipariş üzerine aklınıza gelebilecek her şeyi yazıyor, kalemlerini başkalarının duygu ve düşüncelerine tercüman olmak için konuşturuyor.

AŞK, AYRILIK, BAŞBAKAN'A ŞİKAYET...
İsteyene aşk ya da ayrılık mektubu; ya da mezar taşı yazısı, bayii toplantısı konuşması, hatta "Bir Türk, bir Alman, bir de Fransız" fıkrası yazdıranlar bile var... G Yayın Grubu yazarları 3 senede 100'e yakın ilan-ı aşk mektubu yazmış. 1.5 senedir de ayrılık mektupları yazıyorlar... Yayın grubuna ısmarlanan yazılar arasında neler yok ki! Başbakan'a şikayet mektubu, duvar yazısı, fıkra ve nihayetinde kitabe-i seng-i mezar yani mezar taşı yazısı... Yayınevinin yöneticisi yazar Cem Akaş'tan işin ayrıntılarını öğrenmek istedik; sorularımızı yazılı olarak yanıtladı...

* Ne kadar sıklıkla aşk mektubu yazıyorsunuz?
Tam sayıyı bilemiyorum, ama 2005'ten bu yana yaklaşık 90 aşk mektubu yazdığımızı sanıyorum. Bunları alt kategorilere ayırmak gerekirse, yaklaşık yarısı ilan-ı aşk mektubu, yani kişinin, sevdiği kişiye duygularını yazılı olarak açtığı mektuplar. Yaklaşık dörtte biriyse özel günler için, örneğin doğum günü, yıldönümü gibi günler için yazdırılan mektuplar... Son 1 buçuk yıldır ayrılma mektupları da yazıyoruz, ama ben bunları da aşk mektubu olarak değerlendiriyorum, duygu yoğunluğu açısından.

* Yazıyı yazdıran kişiyle neler yaşıyorsunuz, onu anlamaya mı çalışıyorsunuz?
Sanıldığı kadar kolay bir iş değil. Çünkü önemli olan, mektubu yazdıran kişinin kendi kendine yazabileceği bir mektup ortaya koymak. Edebiyat parçalayan aşk mektubunu herkes yazar. Doğallığı olan bir metin yazabilmek için, her iki taraf hakkında da epey bilgi edinmek gerekiyor. İlişkinin dinamikleri hakkında, kişilerin geçmişi hakkında, kültürleri, gündelik yaşamları, işleri, sevdikleri hakkında... Ama bilginin de ötesinde, mektubu yazdıran kişinin nasıl konuştuğuna, kendini nasıl ifade ettiğine dikkat ediyoruz. Daha önce yazdıkları şeyler varsa onları görmek istiyoruz.

* Böyle değişik konularda, başkaları için yazma fikri ne zaman ve nasıl doğdu?
Aslında epey eskiye dayanıyor bu fikir. 1990'ların ilk yarısında merhum şair Cenk Koyuncu'yla birlikte, sırf bu işi yapan, yani ısmarlama her türlü metnin yazımıyla uğraşan "Son Kişot" adlı bir şirket kurmuştuk. Sonra araya başka işler girdi, yeterince geliştiremedik bu fikri. O dönem yaptığımız en büyük işlerden biri, bir yüksek lisans tezi yazmaktı.

* Bu bir ihtiyaç mı? Toplum olarak yazmayı ve yazı dilini kullanmayı bilmiyor muyuz?
Bir ihtiyaç olduğu söylenebilir. Ama yaygın, peynir- ekmek türü bir ihtiyaç değil tabii. Çok daha "butik" bir ihtiyaç. Sonuçta kendini iyi ifade etmenin önemini bilen, ama bu konuda profesyonel destek almanın gerekli olduğunu görecek kadar da kendini tanıyan ve bundan yüksünmeyen kişiler oluyor bizim müşterimiz. Böyle insanların da toplumun çoğunluğunu oluşturduğunu söyleyemeyiz herhalde. Türkçe'yi hatasız kullanmak önemli. Nobel ödülü kazanmış bir yazarın dil hatalarının konuşulduğu bir ülkede yaşıyoruz sonuçta. Ama kendini iyi ifade etmek bunun çok ötesinde bir şey. Bunun eksikliğine çok farklı insanlarda tanık oluyoruz, öğrencisinden şirket yöneticisine, hatta devlet adamına kadar...

* Mezar taşı da yazdınız mı?
Bir İstanbul hanımefendisi için böyle bir metin yazdık. Hatta fotoğraf çalışması da yaptık. Mezartaşında bir gençlik fotoğrafının yanı sıra, bir de yaşlılık fotoğrafı olsun istiyordu çünkü. Çok kibar, dünya tatlısı bir insan, Allah uzun ömür versin. Bizi telefonla aradı, bir tanıdığı tavsiye etmiş. Aslında kafasında metnin kabasını oluşturmuştu, bize düşen onu rötuşlamak oldu. Umarım daha uzun yıllar bu metni kullanmak zorunda kalmaz.

HERKESE GÖRE DEĞİŞİYOR
* Cep mesajlarında dolaşan bayram, yılbaşı, kandil mesajlarını da yazdınız mı? Yazılanları nasıl buldunuz?
Benim gördüklerim hep basmakalıp şeyler açıkçası. Bayram tebriği yazmışlığımız var, ama basılı kart olarak, cep mesajı olarak değil. Burada da müşterinin meşrebi önemli. Bazısı için Atatürk'ten bir alıntı daha iyi geliyor, bazısına Kuran'dan çok bilinmeyen bir ayet; bazısıysa güncel konulara gönderme yapılmasını istiyor.

BAŞBAKAN'A MEKTUP
* Bugüne kadar gelen ilginç istekler nelerdi?
Bayii toplantısı konuşması, düğün konuşması, lokanta fiyat listesi, CV, başka yayınevlerine arka kapak yazısı ve gazete ilanı, referans mektubu, başka yazarlara kitap, film yönetmenlerine tretman, mezuniyet konuşması, iş yemeği için fıkra repertuarı, resmi dilekçe, aile tarihi, kurum tarihi ve kartvizit de yazdık, tasarladık, ürettik. Hepsi kendine göre ilginçti aslında. Evlenmek üzere olan bir kadına ve müstakbel kocasına eşzamanlı yollanacak birer mektup vardı aralarında. Bir genç kadın, lezbiyen sevgilisinden ayrılmak istiyordu çünkü bir erkeğe aşık olmuştu. Söyleyeceklerini yazılı olarak söylemek istiyordu çünkü konuşurken önemli şeyleri unutmaktan korkuyordu. Onun ayrılık mektubunu yazdık. Bir uyuşturucu tacirinin hayat hikayesini yazdık. Bir devlet dairesinde kötü muamele gören bir vatandaş için Başbakan'a gönderilecek bir şikayet mektubu kaleme aldık. Önemli işadamlarımızdan birine kültürel yatırım ve fikri haklar konusunda bir konuşma hazırladık, ülke genelinde bir bayiler toplantısında okunmak üzere bayilerin nasıl tepki verdiğini çok merak etmiştik ama öğrenemedik. Bir başka işadamı da uluslararası katılımcıların olduğu bir yemekte anlatmak için bizden "Bir Türk, Bir Alman, Bir Fransız" fıkraları yazmamızı istemişti.