Resul'ü Ekrem'in ebedi yolculuğuna uğurlandığı gün Hayatı kadar, mematı da tertemiz olan Resul'ü uğurlama günü İnsanlığın efendisinin sayılamayacak kadar güzel huylarını içinde taşıyan Meleklerin küçükken yıkayıp temizlediği Allah-u Teâlâ'nın ruhuyla besleyip büyüttüğü Zihninde Kur'an'ın yazıldığı Üzerinde Peygamberlik mührünün bulunduğu mübarek bedeninin yıkanmasına sıra geldi Ve Hz. Abbas suyunu döktü.. Hz. Ali de yıkadı O'nu Gömleğini çıkarmadan yıkadı Sonra gömleği çıkarıldı.. üç parça pamuklu beze sarıldı KefenlediMübarek cesedi, Hz. Aişe'nin odasında yüksek bir yere kondu Sıra namazın kılınmasındaydı Kim imam olacaktı cenaze namazında?.. Hiç kimse imam olmadı Tek tek kıldılar Önce erkekler Sonra kadınlar En sonra da çocuklar Ve devam etti cenaze namazının kılınması gece sabaha kadar Görevlerini yerine getirdiler Göz yaşları içindeDualarla Salâvatlarla uğurladılar Mürşid-i kamil'i Mübarek rehberi En büyük şefaatçiyi Göz yaşları dinmiyordu Fakat gönülleri boş kalmadı hatta daha da coştu O'na olan sevgiyle Tükenmez aşkla doldu Mezarı, Hz. Aişe'nin hücresinde kazıldı Zira, "Peygamberler öldüğü yere gömülürdü" Toprak nemliydi Üzerinde son nefesini verdiği yatak altına serildi Ve : Habibullah Nebiyullah Resulüllah Hatem'ül Enbiya Mürşidimiz Rehberimiz Peygamberimiz Büyük şefaatçimiz Hz. Muhammed (sas), öldüğü yere gömüldü Salât u selâm Tahiyyatu kirâm sana ey son Nebi ! Mahşerde unutma Şefaat eyle bize Muhtacız şefaatine