Anne-babanın aşırı ilgisi, çocuğu bağımlı bir birey haline getirir. Çocuk kendini mükemmel bir valık olarak görebilir.
Aşırı istenilen ilk çocuk, en geniş sülalenin tek erkek veya kız çocuğu gibi çocuklar, abartılmış sevginin odak noktası olurlar. El bebek gül bebek büyütülürler. Bir kral gibi her dediği istisnasız anında yerine getirilir. Aile tarafından adeta üstüne titrenir. Kısaca cam fanus içinde büyütülürler. Ana-babanın aşırı korumaları, çocuğa gerektiğinden fazla kontrol ve özen göstermesi anlamına gelir. Bunun sonucunda çocuk, diğer kişilere karşı aşırı bağımlı güvensiz, duygusal kırıklıkları bir kişi olabilir. Bu bağımlılık, çocuğun yaşamı boyunca sürebilir ve aynı koruyucu tutumu, gelecekteki eşinden bekleyebilir. Bu tür anne babalar çocuklarına derin duygusal bağla bağlıdırlar. Çocukları için sebepsiz yere aşırı kaygı içindedirler, buna bağlı olarak çocuklarını aşırı korumaya yönlenirler. Çocuğa karşı boğucu şefkat gösterirler. OLUMSUZ ETKİLENEBİLİR Çiçeğin suya ihtiyacı vardır ama çok sularsanız ölür gider. Bu tür ailelerde çocuğa doğal yaşam hakkı verilmez. Onu ilgilendiren kararlarda yaşı kaç olursa olsun fikri sorulmaz. Çocuğa ve onun problemlerine karşı objektif davranılmaz. Çocuğun yanlışları anne baba tarafından görülmek istenmez, olanlar ise bertaraf edilmeye çalışılır. Anne baba çocuğa yaptırmak istedikleri bir davranış için duygu sömürüsü metodu ve şiddetli şefkat yöntemi kullanırlar. Aşırı bağımlı bir çocuk kendine ait bir kişilik yapısı geliştirmekte zorlanır.