Bir şirket yöneticisi ailesinin baskısı yüzünden sevgilisinin evlenmekten vazgeçmesi üzerine yıllarca üzülmüş ve ailesini suçlamış. Bana geldiğinde, "Ailem yüzünden vazgeçti, yapamadı" dedi. Ben ona şunu söyledim, "Sevgi büyük bir kavramdır. İnsanlar sevdikleri için her şeyi göze alıyor. Acaba hiç düşündün mü yapamadı değil de yapmadı diye?" O dakikadan itibaren, "Yapmadı, mücadele etmedi" demeye başladı. Ve ertesi gün beni arayarak "Artık daha mutluyum ve daha rahatım.
Hayat çok güzel ve devam ediyor" dedi.
Bir öğretim görevlisi erkek arkadaşıyla sorun yaşıyor. Kadın, 15 günde bir kere arayan ve sadece cinsel birliktelik yaşayan sonrasında da aramayan bir insanın onun sevgilisi olduğunu sanıyor.
Ama ben duygusal ilişkilerde olması gereken şeylerden birkaç soru sordum. O dakikadan sonra kişiden iğrendiğini söyledi. Şimdi ise mutluluğu buldu. Eskiden aranmıyor, sevilmiyor, ilgilenilmiyor diye üzülüyordu. Bir hanımefendi bana geldi ve kocasının çok pis olduğunu, kendine bakmadığını söyledi. Onu yanında gezdirmek istemiyormuş.
Kocasının her şeyi ona kötü geliyordu. Biraz araştırdıktan ve kritik sorulardan sonra eski sevgilisiyle görüşmeye başladığını anladım. Terapiden bir süre sonra başkalarıyla eşini kıyaslamamaya başladı, sorunlarını da paylaşarak düzelttiğini gördüm.