"Merhabalar.. Ben 38 yaşında oldukça güzel bir kadınım. İlk evliliğimden 2, ikinciden 1 çocuğum var. Güzel bir kadınım ama, hayat bana hiç gülmedi. Geçmişte yaptığım evliliklerim beni çok yıprattı. Mutlu olmaktan ümidimi kesince, ben de mantık evliliği yaptım. Benden 15 yaş büyük biriyle birlikteyim. Aslında ona geminin bir limana sığındığı gibi sığındım. İstediğim bu değildi belki ama hayat bana bunları yaşattı. Şu an belki de her kadının özendiği her şeye sahibim. Ama bir kadın olarak neler hissedebildiğimi anlamanızı isterim. Eşim çok iyi ve olgun biri. Tüm depresif hallerime katlanıp beni çok şımartıyor ama ben yine de istediğimin bu olduğunu düşünmüyorum ve çok bunalıyorum. Her şeyden çok çabuk sıkılıyorum. Acaba benim özümde bir mutsuzluk mu var? Neden bunları düşünüyorum? Çocuklarımı kendi babalarıyla büyütememenin acısını içimde yaşıyorum. Kendimi size anlatıp, biraz rahatlamak istedim. Önerileriniz benim için çok önemli. Başarılar dilerim
Rumuz: Afrodit

Sevgili okurum, içinde bulunduğun durumdan anladığım kadarıyla, geçmişin sende yarattığı kırgınlıkların olumsuzluklarını yaşıyorsun. 3çocukla bunları hissetmen zaten çok olağan. Bence mantıklı düşün ve seni anlayan ve sahip çıkan biri olduğu için kendini şanslı say. Aranızdaki yaş farkı az değil, bunu kabul ediyorum. Genç bir kadın olarak senin arzularını da tahmin edebiliyorum ama hayat hiçbir zaman sana hayal ettiğini ve istediğini veremeye bilir. Her şeye rağmen kendini çok kötü hissediyorsan, eşinle yollarını ayır. Ama bence, pişman olabileceğin kararları vermeden önce için iki kez düşün.