"Jale Abla, ben 17 yaşında bir gencim. Babamla annem ayrı yaşıyor. Ben de okulumu bırakıp, bir oyuncakçıda çalışmaya başladım. Patronum çok kötü biri. Paralarımı alamayınca çok zor günler yaşadık. Ben de babam para sıkıntısı çekip üzülmesin diye çok kötü bir şey yaptım. Dayımın cüzdanından para aldım. Sonra çok pişman oldum ama artık çok geçti. Dayım bunu anladı ve bu durum babamım kulağına gitti. Babam üzüntüden hasta oldu. Yaptıklarıma çok pişmanım. Kendimi onlara nasıl affettirmeliyim? Rumuz:Can Sevgili oğlum, herkes hayatında yanlışlar yapabilir ama bu senin yaptığın gerçekten telafisi olmayan bir yanlış. Dayının seni daha büyük bir şekide cezalandırmadığına sevinmelisin. Utancını ve üzüntünü anlıyorum. Klasik bir cümle olacak ama zaman içinde şimdi hissettiğin sıkıntıların hafifleyecektir. Bu yaşadıklarından bir ders al ve ne kadar zor durumda olursan ol, sakın bu hatanın tekrarını yapma. Babanla aranın da zamanla düzeleceğine inanıyorum. Sana hayatında başarılar dilerim. Sevgiler...