Bir filmi tek başınıza seyretmeyeli, tatile bir başına çıkıp dilediğin yere aba atıp, rasgele kaykılıp yatmayalı.
Evden, işten, sevgiliden, akrabadan, mektepten, müdürden, şeften, çor çocuktan, hanımdan yavukludan yana bir muamma meraklar biriktirip, bir acaba neredeler, nettiler, ne diyecekler filan demeden ne yaptınız ki son demlerde?

KÜFÜR DE GEREKİR
Ama demagoji yapmadan, kıvırtmadan, "daha geçenlerde fişmekan yapmıştım'' diyerek küçümen bir kaçışı ve zamanı katmayın bu hesaba. Dolu dolu, dibine, enine yaşamaktan söz ediyorum tabii ki.
Kendinize hediye almayalı, sırf içinizden öyle geldi diye birine sevginizi söylemeyeli, hadi sevgiyi de bırakın küfredip, kızıp çemkirmeyeli ne kadar oldu? İçinizden "çok oldu valla" diyorsanız bugünden tezi yok çare bulun, çareyi kendinizde bulun ve iyi davranın, özenin kendinize. Yalnızlığın gücünü paylaşın tüm yüreğinizle...