Eski çağlardan kalma şövalye erdemiydi cesaret.
Hadım edildi.
Korku, bir sünger gibi çekiyor herkesi.
İnsanlar evlerinden çıkarken, kendi üzerini arıyor önce...
Cesaretin son kırıntılarını silkeliyor.
Yerin kulağı var!
Eşyaların bile...
O yüzden can kulağıyla dinlemiyor karşısındakini!
Kendine bile itiraf edemezken korkaklığını.


Sinsi tebligatlar yapılıyor bilinçaltına.
Girdaplar "derin..."
Köklü çınarlar sallanıyor.
Üniversite gençliği bile sinmiş, düşünmekten korkar olmuş.
"Faşizm" yazıyor sistemin alnında.
Gazeteciler, "Yazarım, o halde silerim" diyor.
Korkunun tespihi çekiliyor sıra sıra...
Tanıklar bile tanınmayacak halde.


Komşu komşuya gulyabani olmuş.
Herkes kendinden kaçak, geleceğe korkak adımlar atıyor.
Her gün biraz daha yan yatıyor ülke.
Bir gözü öbür göze düşman etmenin kolları sarmış her yanı.
Yaşama meydan okurken edindiği en kutsal gerçeği, hasıraltı etmiş bir toplum duruyor.
Katıksız itaat, en kolay çıkış yolu.


Bir ülkede yıkımın başlangıcıdır güvensizlik.
Kendi memleketinde, hiç kimseye güveni kalmamış insan sayısında patlama yaşanıyor.
Bir ülke için, nasıl da trajik bir durum.


Bu ülkenin 12 Eylül'den sonra gördüğü en büyük darbedir.
Bu korku yangını.


Alkışlayın.
Kundakçılar övgü bekliyor.