Nebahat Abla, meslekte çok eski değil ama hemcinsleri arasında yaşça en büyük olanı. İçlerinde en dertli olanı da o. Taksicilerin sahipsiz olmasından şikayetçi. Herkes gibi taksici cinayetlerine onun da içi yanıyor. "Benim ülkemde insan canı bu kadar ucuz mu? 18 bin arkadaşım var. Hiçbirinin sosyal güvencesi yok" diye isyan ediyor. Defalarca yetkililerden yardım istediğinden ama hiçbir dönüş alamadığından yakınıyor. Mesleğe başladığından beri gece çalıştığını söyleyip ekliyor; "Gecenin rengi koyu, kara... Bundan faydalanmak isteyen çok insan var." Bir sürü can sıkıcı olayla burun buruna gelmiş. İstanbul'da şansa yaşıyoruz" diye iç geçiriyor. Bir de İstanbul trafiğinde taciz eden erkek şoförler canını sıkıyor Nebahat Abla'nın. "35 yıllık sürücüyüm, 16 yıl direksiyon hocalığı yaptım. İleri sürüş teknikleriyle ilgili eğitim aldım, go-kart yaptım. İstesem onları refüje ya da duvara yapıştırırım. İtfaiye kazıyarak çıkartır" diyor. Ve ekliyor; "Ama anayım kıyamıyorum kimseye."