Gebeliğin 20. haftasından önce veya fetusun 500 gram ağırlığına ulaşmadan önce gebeliğin sonlanması olayına, düşük (abortus) denilmektedir. Karında ağrı ile ortaya çıkar ve vaginal kanama ile beraber gebeliğe dair bulgu ve semptomların kaybolmasıdır. Düşüklerin görülme sıklığı, yüzde 20 civarındadır. En riskli dönem ilk 12 haftalık dönemdir. Gebelik ilerledikçe düşük olma olasılığı giderek azalmaktadır. Erken dönemde embriyoya ait nedenler, düşüklerin yaklaşık yüzde 90'ını oluşturur. Bu dönemdeki düşüklerin en önemli nedeni olan kromozomal bozukluklar, ailevi geçiş göstermezler ve tamamen bir şans eseri rastlantısal olarak ortaya çıkarlar. Bu nedenle düşük çok fazla üzülmeyi gerektiren bir olay değildir.

SEBEPLERİ
* Çoğul gebelikler
* Annenin ilaç, radyosyon gibi etkinliğe maruz kalması
* Anne ve babaya ait genetik bozukluklar
* Annenin üreme sistemindeki bazı yapısal anomalim (çift rahim, rahim içi perde, miyomlar, rahim ağzı yetmezliği)
* Annede görülen yüksek ateş ve aktif enfeksiyonlar (kızamıkcık, toxoplazma, sitomegalovirus)
* Annede bulunan bazı kronik hastalıklar (tiroit, böbrek hastalıkları, hipertansiyon, kontrolsüz şeker hastalığı gibi) * Annenin sigara, alkol, uyuşturucu gibi zararlı alışkanlıkları

AĞRI VARSA
Düşüğün en önemli belirtisi, açık kırmızı renkli vajinal kanamadır. Vajinal kanamaya şiddetli 2 taraflı ağrıların da eşlik etmesi, düşük tehlikesinin arttığına işaret eder. Bu durumda hiç vakit kaybetmeden doktora başvurulmalıdır. Geç kalınan vakalarda, anne için enfeksiyon ve kanama riski artar. Bir kez düşük yaptıktan sona bu durumun ayrıntılı bir şekilde araştırılmasına pek gerek yoktur. 2 veya daha fazla düşüğü olanlarda ayrıntılı inceleme, düşüğün nedenlerinin belirlenmesi konusunda yardımcı olabilir. Düşük sonrası düşünülen gebelikte annenin önce ideal kilosuna ulaşması, varsa zararlı alışkanlıklarını bırakması, sistemik hastalıkları varsa bunu kontrol altına aldıktan sonra kadın- doğum uzmanı kontrolünde gebe kalması önerilmektedir.