İkili test, Down Sendromu'nun daha erken gebelik haftalarında tanınması amacıyla son 4-5 yılda ülkemizde yaygınlaşan ve gebeliğin ilk 3 ayında yapılan bir tarama testidir. Gebeliğin 10. ve 13. haftaları arasında anneden alınan kandan yapılan bazı biyokimyasal (BHCG-PAPPP7) ölçümlere ilaveten, öncelikle ultrasonda fetusun ense kalınlığı (NT nuchal translucency) ve baş-popo arası mesafe (CRL Crown rump lenght) ölçümleri yapılmalıdır. Ense kalınlığının doğru şekilde ölçülebilmesi için fetusun uygun pozisyon (nötral pozisyon) ve haftada olması gerekir. En doğru ölçü baş-popo mesafesinin 45-87 arasında olduğu 11. ile 13. haftalar arasında yapılır. Ense kalınlığı bu haftalarda 3 mm'nin altında olmalıdır. Üstündeki değerler patoloji olarak kabul edilir ve bu durumda Down Sendromu açısından daha ileri tetkik yapmak gerekir. Normal olan bebeğin ense kalınlığı gebelik haftası ilerledikçe artar. Ama 11. ila 13. haftalarda bu değerin 3 mm üzerinde olması, bebeğin ensesinde sıvı birikiminin (ödemin) belirtisidir. Bu da en sık Down Sendromu bebeklerde görülür. İkili test, anne karnındaki bazı biyokimyasal ölçümlerle birlikte ense kalınlığı ve baş-popo mesafesi ölçülerinin beraber değerlendirilmesi ile yapılır. Bu testin güvenirliliği, doğru ense kalınlığı ölçümleri ile birlikte yüzde 70-80'lere varır. Testteki riskin 1/250 ve üzerinde olması durumunda, koryon villus biyopsisi adı verilen bebeğin eşinden (plesante) küçük bir parça alınarak kromozomal açısından incelenmesi gerekir.