Tırnak yeme alışkanlığı çoğunlukla 3-4 yaşlarından sonra başlar. Çocukların yüzde 33'ünde tırnak yeme davranışı görülür. Tırnak yeme, çocuğun yaşamında hangi dönemde ortaya çıkarsa çıksın kesinlikle bir uyum ve davranış bozukluğu olduğu unutulmamalı ve mutlaka tedavi edilmelidir. Bu çocukların ailelerinin çoğunda tırnak yiyenlere rastlanmaktadır. Bu davranışın altında yatan sebepler psikolojiktir.

DIŞA VURMASIDIR
Herhangi bir nedenden dolayı çocuğun yaşadığı üzüntü, sıkıntı, korku ve öfke, onun duygularını bu davranışla dışa vurmasından kaynaklanabilir. Tırnak yeme bir güvensizlik belirtisi olarak kabul edilir. Aile içinde aşırı baskılı ve otoriter bir eğitimin uygulanması, çocuğun sürekli azarlanarak eleştirilmesi, kıskançlık, yeterli sevgi görememe, sıkıntı ve gerginlik başlıca nedenlerdir. Örneğin, herhangi bir sebepten dolayı anne babasına kızan, onlara karşı öfke duyan çocuk tırnak yeme davranışını sergileyebilir. Okulda arkadaşlarına kendini doğru biçimde ifade edemeyen çocuk bu sebeple kaygılanabilir ve bu sıkıntısını tırnak yiyerek ifade edebilir. Çok sevdiği köpeğini kaybeden çocuk, üzüntüsü nedeniyle bu davranışa yönelebilir. Bunun dışında, öğretmeninden veya ailesinden korkan ve cezalandırılma kaygısı taşıyan çocuk tırnak yiyebilir. Aile içinde yaşanan huzursuzluklar, boşanma ve ayrılıklar da sorunun ortaya çıkmasına katkıda bulunur. Ayrıca, kendine güveni olmayan çocuklarda tırnak yeme davranışı daha çok gözlemlenir.

SALDIRGANLIK
Çocuğun kendisini aile içinde değersiz hissetmesi tırnak yeme alışkanlığına neden olabilir. Yine çocuk saldırgan dürtülerini tırnak yiyerek dışa vuruyor olabilir. Yeni bir kardeşin doğumu ya da anne-babanın çocuklar arasında ayrım yapması sonucu çocuğun yaşadığı kıskançlık duyguları da bu alışkanlığa neden olabilir.