"Jale Ablacığım, ben 12 yaşındayım ve büyük bunalımdayım. Üvey annemi hiç sevmiyorum. Babam yokken bana çok kötü davranıyor. Bunu babama söylediğimde bana inanmıyor. O öyle kötü bir kadın ki babamın yanındayken bana karşı iyi görünüyor. Üvey kardeşimi çok seviyorum ama çok mutsuzum. Yatağımda gizli gizli ağlıyorum. 'Keşke annem ölmeseydi' diye. Bazen öldü ve beni yalnız bıraktı diye ona çok kızıyorum. Evi terk edip anneannemin yanında yaşamak istiyorum ama o da Trabzon'da oturuyor. Okulumu değiştirmek ve arkadaşlarımdan ayrılmak istemiyorum. Arkadaşlarımın anneleri okula gelince içimde bir burukluk oluyor. Ben de mutlu olmak istiyorum. Ama bu imkansız görünüyor." Rumuz: Berna

Sevgili Berna, bence yuvanda mutlu olmaya biraz daha gayret et. Kardeşini çok sevdiğini söylüyorsun. İleride aranızdaki bağ daha da güçlenecek. Zamanla her şey yerine oturur. Ben her zaman babanın yanında olmandan yanayım. Onunla her ne konuda olursa olsun tüm sıkıntını paylaş. Seni anlamadığını sanırsın ama o her şeyin farkındadır unutma. Umutsuzluğa kapılma, mutsuz olacak bir sorunun yok. Sen derslerine kafanı yor. Gerisi geride kalır. İleride çok mutlu günlerin olacak.