Suçluluk hisleri mutsuzluk, üzüntü ve kendine dönmüş öfkeye doğru ilerlerken çocuk kendini sevmekten çoktan vazgeçer. Bu duygular çocuğun baş etmesi ve anlamlandırması için karmaşık duygulardır. Hissettiği olumsuzluğu adlandıramaması kendini kötü ve değersiz olarak nitelendirmesine engel değildir. Artık kendini, anne ve babasını ve tüm dünyayı güvenilmez ve değersiz olarak görmeye başlamıştır.