Bitlis'in Güroymak ilçesine bağlı Gedikpınar köyü yakınlarında bir çocuk. Kendisiyle söyleşi yapan gazeteciye yaşının tüm masumiyeti, sıcaklığı, saflığıyla hayallerini anlatıyor. "Ben kaymakam olmak istiyorum büyüyünce..."

ŞAŞIRTTI
Gazeteci biraz da şaşkın soruyor...
- Neden doktor, mühendis, mimar değil de kaymakam?
- Çünkü onu herkes çok seviyor.
- Kimi?
- Kaymakamı...
- Sen nereden biliyorsun?
- Neden bilmeyecekmişim?
- Burada dağ başında çobanlık yapıyorsun. İşin gücün koyun otlatmak. Nereden tanır nereden bilir nasıl seversin ki kaymakamı?
- Ben hem çobanım hem de okulda öğrenciyim...
- ???????

MAHMUT DA KİMMİŞ?
- Sabah evden çantamı alıp okula gidiyorum.
- Bak sen...
- Öğlene kadar okulumdayım...
- Sonra?
- Sonra buraya gelip Mahmut'tan teslim alıyorum koyunları...
- Mahmut mu? Mahmut da kimmiş?
- Kim olacak benim abim. O da bizim okulda, Gedikpınar İlköğretim Okulu'nda. Ama o öğlenci...
- Aferin sana adın ne senin?
- Haluk Tabara. 7 yaşımdayım 1. sınıfa gidiyorum notlarımda çok güzel.

POLİSLER DE SEVİYOR
- Ama soruma cevap vermedin hala...
- Neydi o?
- Kaymakam olmak... istiyordun ya?
- Haaa tamam...
- Söyle bakalım sebebini...
- Dedim ya çok seviliyor kaymakam. Bazen böyle arabalarla geliyorlar, duruyorlar. Polisler iniyor, başka adamlar iniyor, bir de kaymakam iniyor arabadan...
- Eeee?
- Biz onu görünce sevinip el çırpıyoruz yanına koşuyoruz..
- Polisler bir şey demiyor mu?
- Demiyor. Polisler seviyor bizi.
- Kaymakam da seviyor mu?
- En çok o seviyor...
- Nasıl anlıyorsunuz?
- Çünkü bize hep hediyeler dağıtıyor. Top veriyor, kızlara bebek veriyor, defter, kitap, kalem veriyor.

BÖYLE KALIRIM
- Başka?
- "Evde hasta var mı?" diyor. "İlaç lazımsa bize haber verin" diyor.
- Aferin o kaymakama...
- İşte ben de bu yüzden kaymakam olmak istiyorum. Onun için de okula gidiyorum. 10 kardeşiz, 5'imiz okuyor.
- Okumazsan olmaz...
- Olmaz tabii. Kaymakam olunmaz okumadan. Hep burada çoban kalır, koyun peşinde yaşlanır ölürüm.

EN KÜÇÜK AMA
- Peki sen ne zaman ders çalışıyorsun?
- Koyunları yaylamak için ovaya çıkınca ya da dağlara doğru tırmanınca akşama kadar derslerimi orada çalışıyorum.
- Çobanlık etmesen de evinde ders çalışsan?
- Olmaz...
- Niye olmaz?
- Ben ailenin en küçüğüyüm. Bu konuda babama da anneme de yardım etmem gerekiyor.