Bel fıtığı tanısını koymaktaki en önemli başlangıç noktası, hastanın yakınmaları ve öyküsü ile birlikte değerlendirilen muayene bulgularıdır. Bundan sonraki işlem ise radyolojik görüntüleme teknikleridir. Eskiden, myelografi denilen hastaya acı veren ve belinden omurilik zarına iğne ile girilerek beyin-omurilik sıvısının dolaştığı alana radyoopak ilaçlar vererek yapılan tetkikler vardı. Ancak teknolojinin gelişmesi ile birlikte, önce bilgisayarlı tomografinin, daha sonra da manyetik rezonansın (MR) rutin kullanıma girmesi ile artık bir tek MR çektirerek yüzde 100'e yakın oranlarda bel fıtığı tanısı konulabiliyor. Ancak yine de bu tetkiki istememizde en önemli faktör, hastanın muayene bulguları olmaktadır.