38 ilçede banka yok! Banka olmadığı gibi para çekecek ATM makinesi de yok. Bunun anlamı şu: En basitinden ilçedeki memurlar maaşlarını almak için ayda 1 gün işlerini bırakıp yakında bulunan ilçelere ya da il merkezine taşınıyor. Yine yaşlı başlı emekliler, aylıklarını almak için ellerine geçecek paranın 4'te 1'ini yola harcayıp yakındaki ilçelere gidiyor. Bu arada, ilçelerde bankayla işi olanlar da mecburen bu yolculukları yapıyor. "Bu kadar insan sıkıntıya girerken bu işten kim kazançlı çıkıyor?" derseniz, cevabı hazır. Bu işten en çok minibüsçüler, taksiciler ile banka olan ilçelerdeki esnaf kârlı çıkıyor.
Bütün işler duruyor Bu 38 ilçeden 1'i de Sinop'un 10 bin nüfuslu Dikmen ilçesi. Emekli, dul, yetim, sakat, memur maaşı, hepsini topladığınızda bankadan maaş alanların sayısı 2 bin kişiye yakın. Bu insanlar her ay en yakın ilçe olan Gerze'ye gitmek zorundalar. "Yakın" dediğimiz ilçe de 32 kilometre uzaklıkta. Köylerden gelenler için bu mesafe 2 katına çıkıyor. Dul yetim maaşı biliyorsunuz en fazla 150 YTL civarında. Emekli maaşlarının ortalaması da 550 YTL. Bu insanların her ay harcadıkları yol parası en az 40, en çok 120 YTL. Yani minibüsle giderlerse 20'şerden gidiş dönüş 40 YTL, taksiyle giderlerse 120 YTL ödüyorlar. Minibüse binmek de öyle kolay değil. Öncelikle dolması gerekiyor. Yeterli yolcu yoksa hareket edilmiyor. Zaten ilçeden anayola çıkmak için mıcırla kaplı 9 kilometrelik bir yolu da geçmeniz gerekiyor. Tabii bu anlattıklarımız hava şartlarının normal olduğu zamanlarda geçerli. Kış aylarında ise çoğu zaman köyden çıkmak bile mümkün olmuyor. Türkiye'deki diğer 38 ilçede yaşandığı gibi Dikmen de yaşanan bu eziyete, bankalar artık kulak vermeli. Belki özel bankalar yeterince kârlı bulmayabilirler ama kamu bankaları en azından buralarda para çekecek bir ATM makinesi kuramaz mı?
Dikmenliler'i dinleyin Emekli öğretmen 77 yaşındaki Yusuf Öztürk, şunları söylüyor: Maaşımı almak için 1953'ten beri Dikmen'e 32 kilometre uzaklıkta bulunan Gerze'ye gidiyorum. Ziraat Bankası açılması için çok uğraş verdik. Ama kârlı olmadığı gerekçesiyle yanaşmadılar. ATM bile koymadılar. Dikmenli bir memur da "Maaşımı çekmek için Gerze'ye gitmem gerekiyor. Ama dolmuş kalkmadığında gidemiyorum. Sonra parasız kalıyorum. Bu ilçe hâlâ 1950'lerde yaşıyor. Lütfen birileri ilgilensin artık" diyor.
Servisi 
Banka olmadığı gibi para çekecek ATM makinesi de yok. Bunun anlamı şu: En basitinden ilçedeki memurlar maaşlarını almak için ayda 1 gün işlerini bırakıp yakında bulunan ilçelere ya da il merkezine taşınıyor. Yine yaşlı başlı emekliler, aylıklarını almak için ellerine geçecek paranın 4'te 1'ini yola harcayıp yakındaki ilçelere gidiyor. Bu arada, ilçelerde bankayla işi olanlar da mecburen bu yolculukları yapıyor. "Bu kadar insan sıkıntıya girerken bu işten kim kazançlı çıkıyor?" derseniz, cevabı hazır. Bu işten en çok minibüsçüler, taksiciler ile banka olan ilçelerdeki esnaf kârlı çıkıyor. 
