Yüzleri birazcık kızardı mı acaba?
Haber bültenlerindeki taciz görüntüleri, hepiniz gibi beni de derinden etkiledi. Bu ülkede ve İstanbul'da yaşadığımı düşündükçe tüylerim diken diken oldu. İçimden "Başka İstanbul yok!" diye feryat figan bağırmak geldi. Bunları yapan benim insanlarımdı! Beraber otobüse bindiğim, aynı yerde oturup çay içtiğim, marketlerde yan yana alışveriş ettiğim insanlar! Yeni yıla girmek için İstanbul'u seçen turistlerin "Thank you Turkey" (Teşekkürler Türkiye!) isyanı yüreğimi dağladı. Üstelik zaman zaman yapılanın aksine montajla olayı abartmadılar. Şehir magandaları gerçekten kızları sıkıştırdı, kucaklayıp taciz etti. Onlarca erkeğin arasında kalan kızlar, gözyaşları içinde kurtulmaya çalışırken o kadar çaresizdiler ki... Ve magandalar o kadar kendinde değildi ki! Polisin "Durun, dağılın" uyarılarını bile ciddiye almadılar... Tüyler ürpertici görüntülere daha fazla dayanamayıp kanalı değiştirdim. Bu olayların Taksim Meydanı'nda yaşandığı gerçeğini görmezden gelmek istedim. Ama başaramadım! Acaba o insanlar ve aileleri kendilerini televizyon da izlerken ne hissetti? Bir parça da olsa yüzleri kızardı mı?