Hayatı kendine uydurmak Arada bir yüzünü dinlendirmek, televizyon yıldızlığının gerek şartı. OkanBayülgen de bu nedenle ve kendi tercihiyle bir süredir ekrandan uzak. Bir söyleşi yapılmış onunla. Okudum anladım ki sadece yüzünü değil bedenini ve ruhunu da dinlendiriyor Okan.
KİŞİKENDİNİBİLMEKGİBİ... "Makinagünlerindesırçaköşkekapanmıştım.Şimdiinsaniçineçokrahatgiriyorum.CanımVefaBozasıçekincegidipalıyorum.Buçokgüzelbirşey" diyor. Kişi kendini bilmek gibi irfan mı olur? Meğer "Makina" yaşamını da makineleştirmiş onun. Biraz dışarı çıkıp terini soğutunca anlamış ki "hayatsokakta". Bir roldeğiştokuşu olmuş aslında. Artık işler onun tümyaşamını değil de yaşamakistedikleri, işini zapturapt altına almış. Böyle düşünmesi hoşuma gitti. Siz de şaşırıp, "CanınVefaBozasıçektiğindegidipalabilmektenbasitnevar?" demezsiniz umarım. Çünkü çok şey anlatıyor bu cümle. Herkes için son derece sıradan bir eylem olabilir. Ama " sırçaköşk" olarak kodladığı yaşama(ma) çemberinde çember çevirenler için marjinal bile sayılabilecek bir etkinlik bu.
FENAMIOLUR? Okan'ınböylesiiçten,sıcak,naifanlatımındanetkilendim."Keşkeşunlarşunlardaşunlarışunlarıyapsalar" diye geçirdim aklımdan. Aşağıya yazdım. Okuyun bakalım olsa fena mı olur?
Servisi 
Arada bir yüzünü dinlendirmek, televizyon yıldızlığının gerek şartı. Okan Bayülgen de bu nedenle ve kendi tercihiyle bir süredir ekrandan uzak.
