Okuyucu ahbabın olursa
Okurlarla ahbaplık harika bir şey. Yazarken kendimi sıkmadan, rahat yazıyorum, onlar da yanıtlar veya eleştirirken dümdüz anlatıyorlar meramlarını. Okuyucu bazen incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler de yazsa, sıcaklığın, saflığın, samimiliğin büyüsüne kapılıyor insan. İşte onlardan bir örnek:
Selamınyeter "Savaş Abi, ben SeyfiÖzdilek. Rahatsız ediyorum ama söyleyeceklerim çok önemli. Annem seni rüyasında görmüş. 'Hayırdırinşallah' denilecek bir şekilde görmüş hem de. O önümüzdeki yıl haccagitmeyehazırlanıyor ya; işte kendisini Mekke'ye götürecek uçağa yetişirken trafikte tıkanmışlar. Yol doluymuş. Bakmış ki sen orada birtrafikkazasınınyanında çekim yapıyorsun.
Açılınbakayım! Sana söylemiş durumu. Sen onu kendi arabana alıp, güvenlik şeridinden ve polislerericaedip havaalanına yetiştirmişsin. Annem 'BunuSavaşAğabey'ineanlat' dedi anlatıyorum. Allah'aemanetol. Annemin adı Münire. Bir de kardeşim Cenap var, onun da sana selamı var. İlkokul 2'de."