Bu kadar gözümüze sokmayın
Bayram yaklaştı malumunuz. Tabii çikolata-şeker reklamları da ekranlardaki yerlerini aldı. Benim favorim geçen seneden kalan dedenin torununa şekerden uçak yaptığı markanın reklamı. Ancak bir reklam da fazlasıyla sinirimi bozdu. Çünkü kapitalizmin doruklarında dolaşıyor. Üstüne üstlük bütün değerlerimizi de kullanıyor. Eminim siz de izlemişsinizdir; dünya tatlısı bir velet mahalleye tezgah açıyor ve başlıyor 'El öpülür' diye bağırmaya. Yaşlı amcalar, sokaktan geçenler de ellerini öptürüp çocuğa şeker veriyor. Zaten buraya kadar bile sinir bozucu. Yani bizim kültürümüzde el öpmenin karşılığı para değildir. Üstelik öyle her gelenin geçenin eli öpülmez. Aile büyükleri, dost arkadaş çevresindeki büyükler falan el öptürür. Ancak reklamın ilerleyen dakikalarında çocuğun babası geliyor ve eve gelmesini istiyor. Dialog aynen şu: - Oğlum amcanlar geldi, hadi gel! - Çalışıyorum baba, görmüyor musun? - Ücreti peşin ödediler! (Bu arada babanın elinde bir poşet şeker var). Bir ürünü sattırmak için yapılabilecek en kötü reklam budur herhalde. El öperek şeker kazanmaya çalışan bir çocuk ve ücreti peşin ödediler diyen bir baba. Ücretin şeker olması bile kurtarmıyor. Hatta çocukların bu kadar küçükken çıkarcılığa alıştırılması gibi geliyor. El öpmenin, büyüklerine saygı göstermenin, bayramın bir ritüelini yerine getirmenin bir karşılığı olmalıdır mesajı veriyor. Yazık!
Servisi 
