Harfler ve Cuma
İlkokulda güzel yazı dersleri vardı. Kareli defterlere yazardık öğretmenin söylediklerini. Birkutununiçinidolduracakbüyüklükteolmalıydıharfler. Ne kaybolacaktı, ne de çerçeveden taşacaktı. Çünküodefterdesınırihlaliyasaktı. Ama ne kadar uğraşsak da, kaçaklar olurdu işte.. Ya "a" isyankardı o zaman ya da "y".. Harflerin dünyasına, onların özgür ve coşkulu taşkınlıklarına, başıboş yolculuklarına engel olmayı o dönemlerden "öğrenemedik"..
BAŞLANGIÇTIAMA... Bubirbaşlangıçtıoysa... Fark edemedik. Çünkü yalnızca karenin alt-üst-sağ-sol çizgisini geçmekle yetinmeyecektiharfler. Çoğalıp kelime, çoğalıp cümle olacaktı. Ve hep kareden taşacak, duvarları yıkmaya çalışacaktı. Gün gelecek, dişlerimizi ne kadar sıksak da, koşar adım atlayıp dudaklarımızdan "Seviyorum"diyehaykıracaktıiçlerindenbirkaçı. Kalemi bizden önce kapıp, onun ismini buldukları her köşeye yazacaktı. Her deftere, her kağıda...
'UMUT'DENİLENHEVES... Yetmezseyüreğimizinodacıklarına,hücrelerimizinenücrayamaçlarınakazıyacaktıyarinismini. Sahibi bizken sözünü esirgemeyecek, sevgilinin ağzından çıkmamak için deli gibi diretecekti her biri. Bir, ikisi acıyacaktı halimize belki. "Ama" olup kaçacaklardı suskun sevgilinin ses tellerinden. Ya da altısı yan yana gelip "Birgün" diyecekti sırf biz öldürmeyelim diye, umut denilen yaşam hevesini. Boşlukları doldurmaksa hep bize düşecekti.
DOĞUMVEÖLÜM... Gözyaşımızamezeolacaktıyanyanadizilipsöylediklerişiirler. Tarifini öğrenmeden "yalnızlığı" yaşayacaktık hep beraber. Harflerin öğrettiği en boğucu, içinden çıkılmaz his yalnızlık olacaktı. Yaşamın en önemli iki anında tek başınayken oysa. Teker kelimelik iki dolu anlamla karşımıza çıkacaktı bizimkiler. Doğumveölüm.
ONUNBİLECUMA'SIVAR Peki ya arada geçen binlerce gün? İşte o zamanı da sürekli bizden ayrı bir beden ve apayrıbiryürekle anlamlandırmaya çalışacaktık. Kendi anlamımızı çözemediğimizden belki de, tek başınalığın tarifini de yanlış bir masalla yapacaktık. Adalarhayaledecektikkaçıpsaklanmakiçin.Yalnızkalınacakküçücükadalar. RobinsonCrusoe olmayı isteyecektik. Bu kandırmacada tek suçlu da harflerinbüyükabisicümlelerolacaktı. Onun da abisi satırlar. En büyük abi koca kitaplar. Bize unutturulan, o masalın kahramanı Robinson'un bile aslında yalnız olmadığıydı. Onun bile birCuma'sıvardı.