İneklerin düşündürdüğü...
İs tanbul'da sevimli bir inek işgali yaşanıyor.Kentinsokakları,çeşitlirenkveebatlardainekheykelleriylesüslü. Her ineğin etrafında bir de küçük kalabalık... Geçengünsahilyolundasıkışantrafikteilerlerken,bakışlarımevcutineklerinbirinesabitlenmişbirvatandaşçektidikkatimi... Önce uzun uzun süzdü ineği. Sonra kuyruğunu çekiştirdi, başını okşadı filan. Çıngırağını kurcaladı ve ardından bastı kahkahayı. Halindentaşralıolduğubelliydivebirçocukgibiinekleoynarkenmutluolmuştu... Sanırım kente yayılan serginin amacı da buydu. Vatandaşımutluetmek... Dün bir gazetede sergi inek lerine yapılan saldırının fotoğrafı vardı. Heykelinkuyruğukırılmış,üstüneboyaylayazıfilanyazılmıştı... Vandalizm diye bilinen yıkıcı ruh, ineklere musallat olmuş tu şimdi de. Fotoğraf yıllar öncesine götürdü beni... Kurtuluş-Eminönüseferiniyapanotobüsleokulagiderken,Tophanedurağınınhemenardındakiişçiheykelinetakılırdıgözüm... Her seferde bir yanı kırılmış olurdu. 12 yıl içinde çıplak bir taş parçasına döndü. Sonra da kaldırdılar heykeli... Kentveheykelilişkisinibirtürlüoturtamadıkafasındakimihemşehrilerimiz.Tüyünükusankedigibikustularsanatıhep... Ve giderek estetiğin olmadığı büyük bir beton yığınına döndü kent. Çirkinlikkazandıhepsonunda... Şimdi inek heykelleriyle yakalanan geçici mutluluğun peşine düştüler... İkiayaklıinekler!