Beyoğlu Zulaları: Kemancı Bar'a gittim kalbim kanadı
İlik gibi kızlar, sivilceli oğlanlardı. KemancıBar'da rastlaştık, çölortasındapenguen görmüş gibi şaşırıp, ürktüler. Vızvızdesibelleridüşük ama bende müzisyenkulağı var duyuyorum. - Neişivarbuherifinburada?.. - Gizlikameramıyapacakyoksa? - Burnunusokmadığıtekburasıkalmıştışişkonun. Aynı anda, aynısoruyu ben de kendime soruyordum oysa: - Neişimvarbenimburada? Evet, sorular aynı ama, nüanslı. Onlar, 'benimgibibirherifin' niye Kemancı'da olduğunu soruyor, ben "NiyeböylebirKemancı'dayım?" diye soruyorum.
ÖZGÜRLÜKZULASI Kentin göbeğinde, Beyoğlu'nda özgürlükzulası olmuş bir mekanda rahat rahat eğlenecekler güya. Karşılarına ansızın babalarıyaşındabirtelevizyoncu çıkıveriyor, huzur kalır mı o gençlerde? Hem bu çocuklar şimdi tekbirdakikasını yaşayabilmek için 1yılımıfedaedeceğim güzel günlerimizi, yan sütuna yazacağım omuhteşemgeçmişimizi nereden bilecekler ki?