İkincilik bekliyorum!
Bu hafta, üstündeki 2 takım kazanınca Galatasaray için ÇaykurRize karşılaşması sıradan bir maç hüviyetine büründü. Zaten hep böyledir, iş işten geçtikten sonra çaresizce rakipler puan kaybetsin diye beklersin diye ama bu istek bir türlü gerçekleşmez. Rizespor açısından daha önemli bir maçtı. İlk golü atınca çok sevindiler ama kazanmak bir yana berabere bile kalacak güçleri yoktu. Çok basit goller yediler. Şu anda daha büyük bir sıkıntının içine girdiler. Galatasaraylı futbolcular kazandıkları için tabiki sevinecekler. Yöneticileri de aynı şekilde. Sezon sonunda Galatasaray3. bitirirse bu sefer onlar için üzülme zamanı gelecek. Çünkü hedefin dışında kalmış olacaklar. Galatarasay gibi bir markanın her yıl ŞamyionlarLigi'nde olması gerekir. Ama şöyle bir baktım da birkaç oyuncu dışında takım bu yükü kaldıracak gibi değil. Dün seyirci tribünleri doldurmuştu, çok da coşkuluydular. Sanki şampiyonu alkışlıyor gibiydiler. Eğer centilmence bulundukları yeri de kabullenip bilerek ve isteyerek bu coşkuyu gerçekleştiriyorlarsa helal olsun. Ama ileriye dönük olarak, hala bu sezondan ve hala kalan maçlardan şampiyonluk bekleyerek takımı itiyorlarsa hedefin dışında kalındığında küfür kafir olacaksa o hoş değil. HakanŞükür, Song ve Okan kulübede. HasanŞaş tribünde. Sakat olan Hasan dışındakilerin 11'in içinde olmaları gerekir. Ben o zaman Galatasaray'ı daha havalı görürürüm. Ama oynayan oyuncularla da mağlup durumdayken maçı kazanınca olması gerekenler unutulur. Unutula unutula da işte böyle hedefin dışına çıkarsın. Bu nedenle maçı hiç heyecanlanmadan seyrettim. Seneye Galatasaray'ın ŞampiyonlarLigi'nde olmaması ihtimali beni hep huzursuz ediyor. Ama tek maç olarak düşündüğümde kazanılan maçtan sonra yapılacak en olgun ve en iyi hareket tebrik etmektir. Bende onu yapmak durumundayım. Tebrikler...
Servisi 
