Galibiyet meleği
Dün gecenin en anlamlı gerçeği, hakemlerin penaltı ambargosunun nihayet kaldırılmasıydı. Kesinlikle penaltıydı, tıpkı verilmeyenler gibi... Ama Tuncay'ın golü, penaltıyı bile gölgede bırakacak kadar muhteşem bir görüntüydü.
***
Dünkü Fenerbahçe, liderliğin terbiyesindeydi. Maç boyunca duruşunu hiç bozmadı. Gaziantep yanlış cesaretle hücuma kalktığında, sarı lacivertliler hızlı çıkışlarda golleri buldu. Bir o kadar da kaçırdı. Küçük bir değiş tokuş yapılmıştı takımda. Solda alıştığımız Tuncay sağ kanada hareket getirdi. Hele ikinci yarıdaki Tuncay seyre değerdi. Ciğerleri kanatlı adam, bu takımın gerçek santrforu aslında. Kaleci Serdar'ın muhteşem kurtarışlarını da parantez içine almalıyım. Galibiyetinmeleği bu adamdı.
***
Kezman'ı şaşkınlıkla izledim yine. Bir şeyler yapmaya çalışıyor ama yanlış kilide yanlış anahtarları sokmak gibi bir şey. Bir futbolcu her pozisyonda kendini ele verir mi? bu kadar kısır olur mu pozisyonlarda.
***
Neyse, Fenerbahçe sırat köprüsünden kayıp vermeden geçti. Galibiyetin sırrı futbolcuların ruhunda gizliydi, hafta içinde didiklenen ruhunda. Onlar kazanmayı istediler ve kazandılar. Aşkiçinölmeliaşkozamanaşk. Dün gece o aşk Fenerbahçeli futbolcularda fazlasıyla vardı.