Aşkı mevsimlere benzetenler oluyor, yanlış değil. Bahar kadar keyifli de olabilir aşk, sonbahar kadar yürek hoplatıcı da ve aşk, yaz kadar sıcacık sarmalayabilir içimizi. Kesin olan tek şey, aşkın hep aynı şekilde kalmaması yüreğimizde. Delirtebilir de keyiften, çıldırtabilir de şüpheden. Kısaca aşk, içimizde şekilden şekle girerek hiç durmadan nefes nefese koşar. Nefessiz gittiği yol, keyif dehlizlerinden ışıl ışıl parlayarak da geçebilir, ayrılık dağına apansız çarparak bizi tanımı imkansız acılarla baş başa da bırakabilir. Burada sizinle, yüreğimizde olup bitenin tümünü paylaşmak istiyorum. Aşk, tek kişilik bir yaşam değildir. Keyifler ve kederler paylaşılarak yaşanılası oluyor. Yürek yüreğe verip, aşkı büyütmeye ne dersiniz? Burada, bir saklambaç oyunundaymışçasına, bulup sobeleyelim aşka dair yaşanılası ne varsa. Hep birlikte... Aşkı yalnız bırakmazsınız değil
