Sırık gazetecilik YılmazÖzdil geçen gün köşesinde şöyle soruyordu: "NedenbirMüzeyyenSenardahayetiştiremiyoruz?" Ve ardından sıralıyordu: "AyhanIşık da, SadriAlışık da yetiştiremedik. SamiHazinses'ten NubarTerziyan'a kadar, durum budur...
***
Benim bakış açımdan YılmazÖzdil de gazetecilerin son neslindendir. O cihetle sorusuna bizim sektörden örnekle cevap vermek isterim. Yetiştiremiyoruz çünkü bu "gübre"yle bu kadar Yılmazcığım! Topluma tepeden tırnağa dadanan köşedönmecilikgübresi, gerçeği ve hakkı aramayı bıraktırdı. O yüzden yeni YılmazÖzdiller de gelmeyecek.
***
Geçen gün tanınmış bir gazeteci yazar, tanınmış bir gazeteci yazarı methederken, gazetecilikölçüsü olarak neyi koyuyordu biliyor musunuz? "Ogazeteciyalıdaoturuyor.Onunlamatrakgeçen90IQ'lugazetecileriseaysonunuzorgetiriyorlar." Demek ki neymiş Yılmazcığım? Gazetecinin yalıda oturanı makbulmüş!
***
Kafalardaki gübre bu olunca ölçü de bu oluyor. Yalıda oturan gazeteci başarılıdır. Aslında kendi açılarından haklılar da... Banka batıran gazeteciler de, ihale takip edenler de başarılı gazetecilerdi. Sadece işlerini yapanlar salak çıktılar!
***
Bütün iş gübrede bitiyor Yılmazcığım. Sen orta yerinden yarıldığında mis gibi kokan Menemen domatesini bulamıyorsun, çünkü üreticiye İsrail gübresini kakalıyorlar. O zaman da ortaya sırıkdomatesi çıkıyor. Sırıkgazetecilerin çıktığı gibi... Ben bu yalıdaoturangazeteci ölçüsüne bir ölçü daha koyayım: İlla ki Bodrum'dadabiryazlık olacak! O zaman IQ, 150'ye tırmanıyor.
