Basketboldaki çocuklarımızı izliyoruz. Takım ruhunun en namuslu temsilcilerini. MehmetOkur oynamamış, oynasa ne yazar! Tanjeviç'in sihri, basketbolcuların ayaklanmasının sebebini oluşturduysa, o çocuklar sakat sakat destan yazmayı öğrendiyse, sebepsiz değil. Çünkü böyle bir anlayışta kişiler önemli değil. Bir de futbolumuza bakın. Hala HakanŞükür oynasın mı, oynamasın mı diye tartışılıyor. Bizde futbolu yönlendiren liderler, kazanırken kahraman, kaybederken figüran olmayı seçtikleri içindir ki, her şeyleri "kişisel!" O yüzden basketbolun ruhu, ülkemizdeki futbolun ruhunu da yenmiştir. Japonya'daki rakiplerini ezerken...
