"Latife latif gerek" der eskiler. Köşe yazarları arasındaki "takışmalarda" bundan eser yok. Güya, Türkçe'yi en mahir kullanması gereken bu dostlarımız sindikleri köşelerden en kaba, en küt, en soluk ve cıvık tabirlerle ateş ediyor birbirine.
İnce vuruş, nükte, centilmenlik falan da hak getire.
Rakip gazeteler arasında köşe adamları çarpışması bir yana aynı gazete içinde odaları birbirine arpa boyu mesafedeki isimler bile vur ha vur gidiyorlar.
Hem de üslupları gayetle yavan, takoz ve tıkız şekilde. Bekliyorum, bakalım bizim Sabah'ta mesela Engin, Emre, Hıncal Abi ne zaman yetinmeyip birbirlerine bir de sinkafa başlayacaklar?

ŞIMARDINIZ VALLA
Haa, bir de meseleler tamamen şahsi. Arada olaylar-konular çerez niyetine kullanılsa da işin cücüğünde "özneler" var.
Kayıkçı kavgasından ibaret bu çakma müsaderelere harcanan kağıda, mürekkebe, zamana yazık yav.
Birbirinizi koftiden didikleyeceğinize dışarı çıkın arkadaş. Çıkın gidin halkın arasına, sokaklara, yollara, dağlara, bayırlara, kalabalıklara karışın.
Gündemde ne var, millet ne yaman hallerde bir görün de sayıyla kendinize gelin.
Gazetede dümeni de meydanı da boş buldunuz diye bu kadar şımarmak da pes doğrusu.