Sevgili Jale Abla ben 18 yaşındayım ve evliyim. Benim sorunum eşimle ilgili. Evlendiğime çok pişmanım. Her gün eve geç saatlerde geliyor. Nerede olduğunu sorduğumda bana işte olduğunu söylüyor. Onu çok seviyorum ama böyle yaptığı için ondan çok soğuyorum. Beni aşırı kıskanıyor. İşyerindeki arkadaşlarımdan bile. Beni askılı elbise giymem nedeniyle evden kovdu. Bunu olgunlukla karşıladım. Bana sahip çıkmak istediğini düşündüm. Ama beni evden kovduğundan beri ne yemek yiyorum ne de kimseyle konuşuyorum. Yaşamak dahi istemiyorum. Benim fikrim yol yakınken karar vermek. Ne olur bana yardımcı olur musunuz? Sevgiler. Rumuz: Kaderim

Sevgili kardeşim, evliliği çok erken bir yaşta seçmişsin. Eşini de çok iyi tanıma fırsatını bulduğunu sanmıyorum. Ama evlilik bir oyun değildir. Sorunlardan kaçarak kurtulamazsın. Birbirinizi çok sevdiğiniz belli oluyor. Evliliğin için mücadele etmelisin. Bu söylediğimi uygulamak güç belki ama biraz daha sakin olmaya çalış. O da zamanla sana yaptıklarının farkına varır. Seni kıskanması çok doğal ama olayı bu duruma getirmesi yanlış. Sen her şeyden önce sessiz ol ve bekle. Bol şanslar dilerim.