* Merhabalar, ben 4 çocuk annesi bir kadınım. Ben eşimin erkek çocuk takıntısı yüzünden perişan oldum. Dördüncü çocuğumuz erkek oldu ama çok geç yaşta doğum yaptığım için çocuğum özürlü. Onunla mücadele ettim. Çok sıkıntılı günler geçirdim ve sağlığımı yitirdim. Bir ara sinir hastalıkları hastanesinde tedavi gördüm. Bu arada eşim kendine dost tutmuş. Bir kadınla mücadele ettim. Şimdi hayata karşı çok kırgınım. Mutluluk kelimesi bana çok uzak. Bana yaşattığı bu kötü kader yüzünden hayattan acısını çıkartmak istiyorum. İçimden herkese kötülük yapmak geliyor. Kendimi tanıyamıyorum. Eşime kötülük yapmak istiyorum. Aklımdan öyle kötü şeyler geçiyor ki, kendime hakim olamıyorum. Ne olur beni anlayın. Nasıl mutlu olurum? Rumuz: Kadın

Şu yaşadıklarınız karşısında mutluysanız, bir sorun var demektir. Sizin yine psikolojik bir destek almanız şart. Size bu duyguları hissettiren hiç kuşkusuz geçmişte yaşadığınız sıkıntılar. Ama şimdiye kadar ayakta durduysanız, bundan sonra da zor olmayacaktır. Aklınızı toparlamak için sakin bir ortamda mantıklı düşünmeye çalışın. Kötülük yaparak mutlu olunmaz. Aksine bu sizi daha da üzer. Çocuklarınızı düşünün. Eminim ki, hep onlar için mücadele ettiniz. Şimdi onlar için kendinizi toparlayıp, bir psikoloğa başvurun.