Selam Jale Abla, ben 17 yaşında bir kızım. Daha ilkokuldayken bir çocuğu seviyordum. Liseye geçtiğimde onu unutmaya karar verdim. Ancak kimse onu unutturmayı başaramadı. Nihayet karşıma biri çıktı ve ondan hoşlanmaya başladım. Arkadaşımın aracılığıyla çıktık. Fakat bir yerlere gitmeyi bırak, konuşamıyorduk bile. Arkadaş gibiydik. Bunu ben istemiştim. Bana bakıp karşıdan gülümsüyor ama konuşamıyordu. Ben de öyle yapıyordum ve sadece birbirimize bakıyorduk. Ara sıra arkadaşıyla yanımıza geliyordu. Nadiren çıkıyordu çünkü çok utangaçtı. Çok geçmedi, beni sevmediğini öğrenince ayrıldım. Benimle arkadaşım kırılmasın diye çıktığını düşünüyorum. Şimdi arada sırada bana baktığını görüyorum. Bulunduğum yerlere gidiyor. Arkadaşlarım kafamı karıştırmak için baktığını söylüyorlar. Çok üzülüyorum. Amacı ne anlamış değilim. Rumuz: Duygusal

Sevgili kızım, neden kendine bu kadar haksızlık ediyorsun? Kendi hislerine güvenmiyor musun? Erkek arkadaşının senden hoşlandığı belli. Yoksa, arkadaş hatırı için kimse kimseye yakınlaşmaz. Arkadaşlarına kulaklarını tıka ve hislerine kulak ver. Kendine güvenmelisin. Yanlışta olsa, kendi duygularınla yola çık. Her şeyde olduğu gibi hata yapmamak için her zaman temkinli ol ve nerede durulması gerektiğini bil. Umarım ne demek istediğimi anlamışsındır. Yaşın çok genç. Hata yapman beni de üzer. Kendine iyi bak.