* Jale Ablacığım, ben 17 yaşında öğrenci bir kızım. Geçen sene tatilde tanıştığım bir gence aşık oldum ve ona bekaretimi verdim. 18 yaşında ve onu çok seviyorum. İleride evlenmeyi düşünüyoruz ama son zamanlarda beni sevmediği kuşkusuna kapıldım. Çünkü telefonlarıma çıkmıyor ve ailesine yok dedirtiyor. Çok üzgünüm Jale Abla, ona çok güvendim ve her şeyimi verdim. Beni anlayan ve şefkat gösteren kimsem yok. Annemle babam ben iki yaşındayken ayrılmışlar. Baba şevkatine öyle açım ki, hep ağlıyorum. Beni koruyacak kimsem yok. Annem çok umarsız biri. Onun sevgililerinden biri beni taciz etti. Bu sıkıntımı bile annemle paylaşamadım. Annemle iletişimimiz böyle Jale Abla. Çok yanlızım. Senin desteğine ihtiyacım var. En kısa zamanda beni de duy lütfen! Rumuz: Yalnız

Sevgili kızım, senin adına gerçekten üzgünüm ama üzülme herkes hata yapabilir. Sıkıntılı ve acı geçmişini artık aklına getirme. Annene gelince; onun yanlışları zaten seni bu duruma düşürmüş ama yine de annene daha yakın olmalısın belki seni farkeder ve anlar. Bunları sana yazmak beni de gerçekten çok üzüyor ama sen zaten her şeyin farkındasın. Güçlü ol ve bundan sonra kendini yalnız hissetsen de annene tüm sıkıntılarını anlat ve rahatla. Unutma, hayatın acı günleri kadar seni mutlu eden tarafları da olacak. Tüm iyilikler seninle olsun. Sevgiler...