* Selam, ben 16 yaşında bir gencim. Çok içine kapanık bir yapım var. Hiç doğru dürüst bir kız arkadaşım olmadı. Okulda bile bu konuda alay konusu halindeydim. Şimdi çok umutsuz bir aşka düştüm ve çırpınıyorum. Mahallemize yeni taşınan dul bir kadına deli gibi aşık oldum. Her an onu düşünüyorum. Yemeden içmeden kesildim. Annem bile bendeki bu değişikliği fark etti. Gönül neden hep imkansızı sever? Benim mutlu olmaya hakkım yok mu? Çıldırmak üzereyim. Bir keresinde bana bir şey sordu ve heyecandan kekelemeye başladım. Sonra da çok utandım. Şimdi sen söyle Jale Abla, şu garip gencin düştüğü bu durum karşısında hayatı kararmaz da ne olur? Neden aşk ve sevgi bana bu kadar uzak? Herkes gibi yaşıma uygun birini sevmek isterdim. Şimdi benim kalbime ne önerirsin? Rumuz: Tarkan

Tarkancığım, kalbine çok şey öneririm ama kalbin beni şimdi dinlemek istemez. Zamanla yanlış davrandığını anlayacaksın. O zaman gerçek aşklara yelken açma zamanıdır. Sevmek, sevilmek senin de hakkın. Ama bunun için daha çok uzun yılların olacak. Çevrenin sana bu konuda hissettirdiklerine aldırma. Kendini her zaman değerli hisset. Herkes mutluluğu bir başkası için değil, kendi için yaşar. Umutsuzluğa kapılma ve her şeyi akışına bırak.